Astrid Lindgren Barnsjukhus
'Till oss kommer de allra svårast sjuka barnen från hela landet. Vi vårdar barn med kroniska sjukdomar och akuta tillstånd samt tar hand om för tidigt födda barn.'
Veel respect heb ik voor iemand als Ada, die met haar partner naar Zweden verhuist om zich daar, in een nieuw land en in een nieuwe taal, in te zetten voor een hele moeilijke doelgroep: ernstig zieke kinderen. Sommige van deze kinderen worden namelijk helemaal niet beter.
Ik vind het knap dat je je kunt vasthouden aan die geluksmomentjes tussen hoop en vrees en dat je deze kinderen weet te helpen met je liefde, je kennis en je vaardigheden. Dat je vertrouwt op het feit dat je wel degelijk verschil maakt in schijnbaar hopeloze situaties.
Voor de Basiscursus Zweeds hoef ik geen geld te ontvangen. Cursisten die hun waardering toch willen uitdrukken in een vergoeding, verzoek ik een donatie te doen aan de afdeling neurologie van het Astrid Lindgren Kinderziekenhuis waar Ada werkt. Bedankt!
Ada is inmiddels met crowdfunding gestart om geld te verzamelen voor de aanschaf van een plafondprojector. Daarmee kunnen kinderen die op hun rug liggen afleiding krijgen, bijvoorbeeld door naar zwemmende vissen te kijken.
Het project gaat erg goed. Er is al € 4000 van de benodigde € 6000 binnen. Mensen die ook een donatie willen doen, kunnen klikken op deze knop:
Het plafond aquarium
Heel diep onder water
Is het donker en koud
Zoals bij ons op de kamer
Waar jij mijn vinger vasthoudt
Een vinger die niet los wil laten
Een vinger die mij nodig heeft
Ik zal altijd bij jou blijven
Totdat jij weer volledig leeft
Dagen lig ik naast jouw bedje
Naar het plafond te staren
Het plafond zonder kleuren
Jij met je mooie haren
Plotseling zwemmen er prachtige vissen
Vissen in felle kleuren
Ik zie je vrolijk lachen
Maar hoe kan dit gebeuren?
De vissen zwemmen alle kanten op
Van onder en naar boven
In het helder blauwe water
Ik kan mijn ogen niet geloven
Het is de wereld onder water
Deze wereld is zo stil
We kijken elkaar aan
Dit is alles wat ik wil
Ik zie twee grote ronde ogen
Uren naar boven turen
Overal zwemmen vissen
Op het plafond en op de muren
Beide snakken wij naar adem
Ons hart lijkt stil te staan
Ik geef je een dikke knuffel
Waar komen die vissen toch vandaan?
Jij bent mijn liefste kindje
Al mijn rijkdom in mijn leven
Ik mag je niet verliezen
Ik wil je nog zoveel liefde geven
Dit raakt mij diep van binnen
Om mijn lieve dochter zo te zien
Ze geniet van de kleine dingen
Die wij soms zelf vergeten
Een soortgelijke plafondprojector wordt gebruikt in het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Jitske en Emmy werken daar en zeggen er het volgende over:
"Vissen, apen, bloemen: vanuit het ziekenhuisbedje kunnen kinderen genieten van allerlei verschillende beelden. 🐠🌸📺. Wat een mooie ervaringen hebben we hier al mee mogen beleven!”, vertellen ze enthousiast. “Deze mobiele projector laat bewegende beelden op de muur of het plafond laat zien. De pedagogische zorg zet hem in ter ontspanning, maar ook ter afleiding tijdens medische handelingen. Zo kunnen kinderen zich focussen op iets positiefs en alles om hen heen vergeten.”
Ook Sara vindt het helemaal geweldig, vertelt haar vader Klaas. “Ik zie haar eindelijk weer opvrolijken. Dit komt mede door de vissen, apen, bloemen en bubbels op het plafond. Ik hoop dat andere kinderen hier ook van gaan genieten.” Geïnspireerd door alle mooie beelden en de reactie van zijn dochter, schreef hij het gedicht hiernaast.
Kontakta mig gärna!
